Op die melodie van Liza se klavier

"Haar vingers ken die pad, opgesluit in wit en swart. Die Klavier se grootste vreugde, hartseer en verlange verstaan die hart se diepste smart"


Die bekende woorde van die Liedjie "Liza se klavier" het werklik vir my die afgelope maand meer mening gekry. Die gevolgtrekking wat ek gemaak het deel ek graag met julle en moet ingesien word as my opinie as die individuele person en `n mens wat haar lewe in die woorde van musiek beleef.


As ons kyk terug na `n maand gelede was die verkiesings tyd en ons land het op die brink gestaan van verandering weer. Die verkiesing het verseker vir my gewys dat ons land streef na iets beter en dat daar `n drasties verandering moet gebeur. Ek was nogaltyd trost op my land en sy versameling van unieke mense en kulture...en 11 amptelike tale.
Tog kyk ons in die verlede vas en hoekom? Ja dit gaan sleg in ons land en soms voel dit of ek ook maar my tassie kan pak en na `n beter land gaan, maar gaan dit werklik beter wees? Elke land het sy probleme en uitdagings waarmee hulle gekonfonteer word.
In ons land word daar net meer oproer gemaak daaroor.


Dit is so 2 weke terug wat ek na die nuwe sanger, Refentse, geluister het en die woorde van Liza se Klavier met `n ander oor gehoor het. Hier is hierdie trost Suid-Afrikaner wat sing in die suiwerste Afrikaans en trots is vir sy taal. ek het eenvoudig weer die liedjie geluister en besef eenheid is belangrik. JA die klavier het wit en swart klawers maar sonder mekaar kan daar nie `n melodie gespeel word nie. Dit was vir my van toepassing op ons land, elkeen is anders of ons nou verskil van kleur, ras, geloof of kultuur het ons mekaar nodig om werklik hierdie reenboog nasie waarna Mandela gestreef het tot sy volle kleur te bring.


Glo dit of nie daar is hoop vir dit en daarin as jong Suid-afrikaner glo ek dit, of dit in my leeftyd sal gebeur kan ek nie voorspel  nie. Die afgelope naweek het ek net daai gevoel weer by my hernuwe. Dit was in `n bedrywige grootmaat winkel wat ek met twee 2.5kg meel, drie sakkies spring mielies en lekkers vir die basaar in my arms gestaan het toe die swart man agter my in die ry vir my `n mandjie gaan haal ( met `n glimlag) sodat ek nie met die gewig in my hande te staan nie. So klein daad wat hy gedoen het, maar dit het vir my soveel betekenis gehad. Ek sal hom nooit weer in my lewe sien nie tog sal sy goeie daad by my verewig bly.


Die musiek kan so mooi wees...